آشنایی هنر دولچه دوزی

واژه دلو ، عربی و به معنی آوند آب کشی و ظرفی است که بیشتر از پوست و گاهی فلز می سازند و با آن ، آب از چاه می کشند. این لغت به طور مقلوب و به صورت دول و به همین معنی استعمال می شود . در زبان فارسی ترکیب دولاب در متون نظم و نثر پارسی به کار رفته است .

دولچه شکل مصغر همین واژه است که در کازرون معمول است . ظرف مخروطی شکل که از پوست دباغی شده (چرم) و یا مشک آبخوری سوراخ شده یک عشایرساخته شده که با سه پایه چوبی روی زمین قرار می گیرد و سری از چوب دهانه آن را مسدود می کند.

سر و پایه دولچه را چوب تراشان (خراطان) محلی درست می کنند و اغلب به طرز زیبایی رنگ می کنند و اطراف دولچه را با چرم ها و تسمه های رنگین و آیینه دوزی تزیین می کنند.

دولچه کازرونی ، تا قبل از لوله کشی آب و پیدا شدن یخچال و سرد کن های مختلف ، وسیله خوبی برای خنک نگه داشتن آب بود و همراه با گیوه مخصوص (ملکی) سوغات مطلوب این شهر برای جاهای دیگر شمرده می شد اما با گسترش شبکه لوله کشی و فراوانی یخچال ، این فراورده صنعتی دستی نیز از مصرف افتاد و هنرمندان این صنعت نیز به سایر مشاغل روی آوردند.

کازرون، یک نماد معروف داره که همین دولچه است، یک ظرف آب قدیمی یا در واقع نوعی کلمن سنتی که از چرم پوست بز درست میشده, همون اول با شیره بلوط کوبیده شده داخلش رو ‌پوشش می دادند و چند روز می گذاشتند تا خوب به خورد چرم بره که باعث میشده هم آب خنک بمونه هم طعم و بو نگیره، حالا دیگه از سازنده های دولچه کسی نمونده جز همین استاد پایدار که تنها سازنده دولچه شهر کازرون است.

.

This traditional water container known as Doulche, is very popular among people of Kazeroun. It has a semi-pyramid shape and is made out of goat skin accompanied with wooden tripods. Mr Paydar is the only Doulche maker in Kazeroun, Fars province.