به گزارش پایگاه خبری کیش نگار نیوز به نقل از ایسنا؛ عضو شورای اسلامی شهر یزد گفت: با توجه به جایگاه یزد در زمینه فعالیت‌های گردشگری باید صنعت گردشگری به فرهنگ گردشگری تبدیل شود.
«فاطمه حقیرالسادات» در این رابطه گفت: کمیسیون گردشگری در دوره پنجم شورا مصوب و کار خود را از همان دوره آغاز کرد که به دنبال آن یزد به عنوان شهر میراث جهانی شناخته شد و همین مساله اهمیت این کمیسیون را پر رنگتر کرد.
وی ادامه داد: در دوره ششم جهت پیشگیری از دوباره کاری از همان برنامه ها که در ابعاد مختلفی هم کار شده بود استفاده شد، در بحث خواهرخواندگی‌ها و مباحث میراث فرهنگی و اقدامات آن 15 جلسه از این کمیسیون برگزار شده و بیش از 30 بازدید از اماکن مختلف بافت تاریخی به عمل آمده و اغلب هفته ای دو روز بازدید از بافت تاریخی را در برنامه کاری داریم و طی بازدید از بافت با همراهی شهردار مشکلات آن منطقه را مورد بررسی قرار می دهیم.
حقیرالسادات افزود: در بحث راه اندازی صنعت گردشگری زیرساختها مشکل دارند و ما باید صنعت گردشگری را تبدیل به فرهنگ گردشگری کنیم و پیگیری هایی انجام شده که برای شهر میراث جهانی بودجه جداگانه‌ای اختصاص یابد که کارهای اساسی در بافت صورت گیرد و بعد از اینکه زیرساختها اصلاح شد، اقدام به جذب سرمایه گذار کنیم.
عضو شورای اسلامی شهر یزد اضافه کرد: با توجه به جایگاه خوبی که یزد در حوزه بهداشت، سلامت و درمان دارد، در زمینه اقتصاد دانش بنیان، توریست درمانی و گردشگری سلامت داخلی و بین المللی می توانیم فعالیت خوبی داشته و درآمدزایی کنیم.
وی گفت: در رابطه با خواهرخواندگی ها در دوره قبل در زمینه بین المللی فعالیت شده بوده اما به علت شرایط کرونا وارد عرصه عمل نشده بوده و ما در شورا بیشتر پیگیر خواهرخواندگی های داخل کشور هستیم برای مثال خواهر خواندگی مذهبی شهرهای قم، یزد و مشهد همچنان که ما مثلث طلایی یزد، شیراز و اصفهان را داریم. در بحث گردشگری نیز همچنین با شهرهای بم و شوشتر تعاملاتی داشتیم.
به گزارش ایسنا و به نقل از روابط عمومی شورای اسلامی شهر یزد، حقیرالسادات با اشاره به فعالیت بومگردیها در مناطق بافت تاریخی و مشکلاتی که به وجود آمده، گفت: در رابطه با بومگردیها در شهرها و کشورهای دیگر خیلی کنترل شده عمل می شود و سعی در حفظ آرامش آن منطقه دارند ولی ما این مسائل را رعایت نمی کنیم که به دنبال آن مشکلاتی را در بافت تاریخی شاهد هستیم از قبیل خالی شدن بافت تاریخی از ساکنین یزدی و ورود اتباع به بافت تاریخی برای زندگی در صورتیکه جهانی شدن یزد به زنده بودن بافت تاریخی آن است.