قلعهٔ شوش قلعه‌ای است که توسط ژاک دمورگان فرانسوی برای سکونت باستان‌شناسان فرانسوی در نزدیکی آرامگاه دانیال نبی در شوش بر روی تپه‌ای تاریخی بناشده‌است. از مهم‌ترین آثار بدست آمده از این تپه‌ها، می‌توان به مجسمهٔ معروف ملکه ناپیر اسوستون، لیوان مشهور سفالی شوش به رنگ نخودی و نقش بزکوهی و قانون حمورابی اشاره کرد.
این قلعه دارای نقشه‌ای قرون‌وسطایی است و توسط فرانسوی‌ها با استفاده از نیروی کار ایرانی و نظارت خاندان فیلی که امنیت ساخت را بر عهده داشتند و مصطفی دزفولی ساخته شده‌است. ساخت قلعه با استفاده از آجرهای کاخ داریوش هخامنشی (کاخ آپادانای شوش) و تعدادی از آجرهای منقوش به خط میخی چغازنبیل که ناشی از تخریب قسمتهایی از این بناها بوده انجام شده‌است. پیگیری‌ها و مکاتبات دولت ایران برای بازپس‌گیری (اسناد و مدارک) قلعه فرانسوی‌ها که بر روی تپه آکروپل ساخته شده بود منجر به تحویل اسناد و مدارک این قلعه در سال ۱۳۷۳ از سوی دولت فرانسه به ایران شد.[۱] نقشهٔ قلعه ذوزنقه‌شکل است، که قاعدهٔ کوچک آن در سمت شمال واقع شده و دور تا دور آن را راهرویی احاطه کرده و چند ردیف اتاق به سمت حیاط، بر گِرد آن قرار گرفته‌است. برج شمال‌غربی قلعه مربع‌شکل و برج شمال‌شرقی، دایره‌شکل است.
لکه ننگ باستانشناسی اینجا قلعه شوش است. قلعه ای که به اسم باستانشناسی و به نیت سرقت و تاراج اموال و آثار تاریخی چند هزار ساله ایران عزیزمان توسط ژان دمورگان فرانسوی در زمان مظفرالدین شاه بر فراز تپه باستانی آکروپل و در کنار کاخ زمستانی هخامنشیان یعنی کاخ آپادانا داریوش کبیر که بقایای آن در بالای تصویر دیده می شود ساخته شد عجیب آنکه در ساخت این دژ از آجر ها و بقایای کاخ آپادانا و آجر های منقوش به خط میخی چغازنبیل استفاده کردند و به موزه لوور پاریس منتقل کردند!!! تندیس قانون حمورابی پادشاه بابل و تندیس ملکه ناپیراسو همسر اونتاش ناپریشا تنها نمونه کوچکی از سرقت های ننگین و شرم آور باستان شناسان فرانسوی است.