توضیحات
اولین بار کاشف السلطنه برگ چای سیاه را از چین به لاهیجان آورد و بدین ترتیب چای محلی گیلان در لاهیجان کشت شد .
زیبایی‌های طبیعت در بهار گیلان و در مزارع چای، از هر سو رخ نشان می‌دهند. وقتی باران بهاری بند می‌آید و بوی نم به همراه عطردل انگیز بوته‌های چای در قلب مزارع سرسبز می‌پیچد، زنان چایکار گیلانی، با سبدهایی بر دوش، مسیر چند صدمتری خانه تا مزرعه را برای برداشت چای می‌پیمایند. باید در کنارشان باشی تا ذوق و شوق چیدن این دم نوش آرامش بخش را در وجودشان احساس کنی. چیدن چای، به همین سادگی هم که فکرش را می‌کنیم نیست، بلکه فوت و فن خودش را می‌خواهد که تنها زنان چایکار از پس آن بر می‌آیند. این زنان زحمتکش، با دستان پرتوان و با مهارتی خاص، برگ‌های تزئینی چای را یکی یکی از شاخه‌های تا به کمر رسیده‌شان جدا می‌کنند و درون سبدهای حصیری می‌ریزند و آرام آرام ترانه‌های محلی و شادی بخشی را به صورت دسته جمعی نجوا می‌کنند. در این هنگام، آرامش خاصی برقرار می‌شود که احساس کسالت را از هر کسی دور میکند. شاید به همین دلیل است که زنان چایکار، انگار اصلاً خسته نمی‌شوند