توضیحات
بازار قزوین یکی از بهترین بناهای تاریخی و مهمترین مکان های دیدنی قزوین به شمار می‌رود و دارای چهار در است؛ در شمالی به تیمچه‌ی سرباز، در جنوبی به تیمچه‌ی سرپوشیده، در شرقی به سرای وزیر و در غربی به چهارسوقی کوچک باز می‌شود. مهمترین بخش‌های مجموعه‌ی بازار قزوین شامل مسجد النبی، کاروانسرای سعدالسلطنه، سرای وزیر، سرای حاج رضا، سرای رضوی، سرای خوش نویسان قزوین، تیمچه سرباز، تیمچه سرپوشیده، تیمچه حاج سید کاظم، تیمچه درویش مهدی، تیمچه حاج محمدتقی، سرای شاه، سرای نقدعلی، سرای حاج محمدباقر، سرای دالان دراز، سرای ضراب‌خانه، سرای نگار السلطنه، سرای بهشتی، بازار قیصریه، گرمابه سعدیه، گرمابه رضوی و حیاط قهرمانی است. در دوره صفویه محیط بازارها وسعت یافتند و هر بازار به صنفی خاص تعلق داشت. در گذر هر کدام از بازارها، مسجد، حمام، سراها، تیمچه‌ها (مرکز تجارت) و قیصریه‌های (محل صنعتگران) وجود دارد. بازار قیصریه قزوین با تاق‌های آجری و ارتفاع بسیار زیاد، بخش‌ها‌یی از بازار قزوین محسوب می‌شود.
قلعه الموت از جاذبه‌های گردشگری قزوین و یکی از مهمترین قلعه‌های تاریخی ایران است که محلی ایدئال برای علاقه‌مندان به تاریخ و باستان‌شناسی به حساب می‌آید. این قلعه در قرن پنج هجری قمری مقر حسن صباح، بنیان‌گذار دولت اسماعیلیان و مخالف سلجوقیان بود که به‌دلیل فعالیت‌های نظامی او شهرت زیادی پیدا کرد. قلعه الموت نه‌تنها یک جاذبه تاریخی دیدنی است؛ بلکه طبیعت زیبایی دارد که می‌تواند برای هر گردشگری جذاب باشد. فقط کسانی می‌توانند سحرآمیز بودن این قلعه را درک کنند که از پله‌های الموت بالا بروند و سختی راه را بچشند.
مسجد جامع قزوین بنایی به سبک چهار ایوانی است که از جاهای دیدنی قزوین محسوب می‌شود و در ورودی اصلی آن در خیابان شهدا (خیابان سپه) است. این بنا به فرمان هارون خلیفه عباسی در سال ۱۹۲ هجری ساخته شده است. در یورش مغولان به قزوین، از آنجا که مهمترین مسجد شهر بود، بخشی از آن (از جمله ایوان جنوبی) تخریب شد، ولی در دوره‌های پسین ترمیم شده است.
قزوین یکی از شهرهای تاریخی و توسعه یافته ایران است. ریشه شهر قزوین متعلق به دوران ساسانی است که به دستور شاپور رونق یافت. قزوین در زمان حکومت صفوی ۵۷ سال پایتخت ایران بوده است و به همین دلیل اماکن و موزه‌های تاریخی بسیاری دارد
بقعه متبرک شاهزاده حسین ، فرزند امام رضا (ع) متوفی به سال ۲۰۱ ه. ق. یکی از زیارتگاه‌های مهم و جاهای دیدنی قزوین است که از قرن سوم همواره مورد توجه مردم واقع شده است. گفته شده که شاهزاده حسین (ع)، فرزند امام رضا (ع)، در راه سفر به مرو به هنگام عبور از قزوین، در این شهر درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد.
معماری برج‌های ایران گاه به صورت حصاری استوانه‌ای و مستقل در نزدیکی دیوار شهرها یا قلعه‌ها قرار داشته و گاه نیز متصل به استحکامات قلعه ساخته می‌شده‌اند. شهر قزوین آیینه تمام نمای تاریخ است و بسیاری از بناهای باارزش تاریخ معماری ایران را در خود جای داده است.
آبانبار سردار کوچک در محله قملاق قزوین قرار دارد و از آب‌انبارهای بزرگ و مهم شهر قزوین به شمار می‌رود. این آبانبار توسط برادران سردار، از امرای فتحعلی شاه، در سال ۱۲۲۹ هجری قمری ساخته شده است. نمای آبانبار را با آجرهای کاشی تزیین کرده‌اند. ورودی آن دارای رسمی‌بندی است و کتیبه‌ای از جنس سنگ مرمر با خط نستعلیق در آن به چشم می‌خورد. آبانبار سردار کوچک ۳۷ پله و چهار شیر دارد و چهار گنبد و چهار بادگیر یا بخارکش روی انبار آن جای گرفته‌اند. از آنجا که این آبانبار توسط برادر کوچک‌تر بنا شده است، با این نام شهرت دارد؛ هرچند از نظر ابعاد از آبانبار سردار بزرگ وسیع‌تر است. این اثر تاریخی به‌عنوان یکی از دیدنی های قزوین، در سال ۱۳۵۱، با شماره ۹۳۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
کشور ایران از نظر آب و هوایی در ناحیه‌ای خشک قرار دارد و میزان بارندگی آن بسیار اندک است. در ضمن از نظر شرایط اقلیمی همه مناطق کشور با یکدیگر بسیار متفاوت هستند. به استثناء شمال و غرب کشور، قسمت وسیعی از ایران با کمبود آب مواجه است و آب به عنوان عنصری گرانقدر علاوه بر داشتن ارزش حیاتی عامل بسیار مهمی در توسعه اقتصادی به شمار می‌رود. از این رو ذخیره این منبع حیاتی از گذشته تا امروز زمینه را برای مبتکران ایرانی جهت ابداع مخازنی به منظور جمع‌آوری آب با توجه به شرایط هر منطقه فراهم نموده است. این مخازن در مناطق مختلف دارای عنوان‌های متفاوتی هستند؛ ولی اغلب با نام آب انبار خوانده می‌شوند.